Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

 ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ
                       



            Νομιζω πως-λιγο πολυ-ολοι γνωριζουν το βιβλιο.Ή τη ταινια.Το ιδιο μας κανει.Και γι'αυτους που δε γνωριζουν κανενα απο τα δυο(Δειτε ή διαβαστε το.Ειναι απλως φοβερο),το λεγομενο"πρασινο μιλι",ηταν ενας διαδρομος που οδηγουσε τους θανατοποινιτες στην ηλεκτρικη καρεκλα.Και μετα κοιτουσαν τα ραδικια αναποδα.Αυτοι στο χωμα και οι παρευρισκομενοι στο βημα.Παρακολουθουσαν με μεγαλη προσοχη τον θανατο των ανθρωπων.Ο Thomas Harris(ο συγγραφευς ντε)εγραψε,κυριολεκτικομεταφορικα(ουφ!)με αυτο του το εργο.Αλλα,τι γινεται οταν πραγματικα συμβαινει αυτο?OEO?


      Κατσε,μη φοβασαι.Εγω ειμαι υπερβολικη,αφου με ξερεις πλεον.Κατσε,κοινε θνητε αναγνωστη(οντας εγω η πανεξυπνη αρθρογραφος)να σου εξηγησω τι εννοω.Υπαρχουν συγκεκριμενοι τυπαδες,οι οποιοι λενε και ξελενε.Του κλωτσου και του μπατσου χαρακτηρες.Ειναι καπως"Τη Κικη ή τη Κοκο,ποια να διαλεξω απ'τις δυο".Περπατας στο δικο σου"πρασινο μιλι"-διαδρομος ψυχολογικου θανατου-και καταληγεις στην ηλεκτρικη καρεκλα(ισον χωρισμος-και ΟΧΙ συνενετικος).Και εσυ μετα,στεκεσαι σαν χαζη,στη μεση του διαδρομου,προσπαθωντας να καταλαβεις τι πηγε στραβα σε αυτη τη σχεση(που στο μυαλο σου παιζει και να οδηγησε σε γαμο).Μα,κοπελα μου,αν ειναι δυνατον.Επρεπε απο την αρχη να καταλαβεις οτι οταν αυτος σου ελεγε"Θα σε αγαπαω για ολη μου τη ζωη"εννοουσε"Καλη εισαι.Οταν βρω μια καλυτερη,θα βρω δικαιολογια και αντε γεια".Ζητα συγγνωμη που δε το καταλαβες.Οχι απο μενα,απο τον καημενουλη τον πρωην σου μωρε.Κριμα ειναι,δε νομιζεις?


Εσυ πετωντας στα συννεφα
μετα τις υποσχεσεις
      Πες μου, οταν σου εταζε τον ουρανο με τ'αστρα(κλασσικο,μα δε το βαρεθηκαν οι ανθρωποι?Εγινε μπαναλ πλεον)εσυ δεν ελιωνες μεσα σου?Προφανως θα το προχωρησες στον εγκεφαλο σου,σε κατι πιο σοβαρο.Μα ειναι δυνατον?Να σου ταζει τα παντα κι εσυ να νομιζεις οτι θα κρατησει?Επρεπε να καταλαβεις οτι ο "ουρανος με τ'αστρα" ηταν απλως μια  διημερη εκδρομη στη Λιβαδια(βλεπε"Παρα 5")για ξεκαρφωμα και μονο.Ναι αγορι μου,συγγνωμη που νομισα οτι η σχεση θα ηταν "αυτη".Ξερεις,αυτη η μια συγκεκριμενη,μεσα στην οποια νιωθεις οτι πρεπει και μπορεις να το πας ενα βημα παραπερα.Σε κατι πιο σοβαρο.Για να το παρουμε λιγο στο πιο σοβαρο του το θεμα,αν δε μπορεις να κρατας υποσχεσεις,γιατι τις δινεις?Πες απο την αρχη οτι εχεις παρκινσον(καμια παρεξηγηση εννοειται στους παθοντες.Σατιρικη και μονο η αναφορα)και οτι τρεμεις.Να ξερω,να κραταω καμια πισινη.Οχι να σου δινω ολο το "ειναι" και "δεν ειναι" μου και μετα να μενω φτωχη,μονη και ερημη.Τουλαχιστον να κρατουσα ενα κομματι του εαυτου μου,για εμενα.Αιντε,τα πηρες κι εφυγες.Που πας να πουμε?Τωρα θα μου πεις,λαθος μου που εδωσα το χιλια τα εκατο στη σχεση.Ναι,οκ,η υψιλοτις σας να με συγχωρεσει που τα δωσα ολα και εμεινα στον ασσο(οπα!).Αν δε τα επαιζα-εδινα ολα για ολα βρε,θα με'λεγες εγωιστρια!Ειδες?Εγω,για σενα δουλευα απο την αρχη της σχεσης μας ρε μεγαλε!


Εσυ και ο ξαδερφος σου-Την επομενη φορα,βγαλε το φλας!
      Και ακομα δουλευω.Απλα δε δουλευω "ΓΙΑ σενα"αλλα "ΕΣΕΝΑ".Το καταλαβες ε?Ξεφτερι εισαι!Μπραβο.Βραβειο πρωτης υποκρισιας.Λαθος και δικο μου ομως.Α,ολα κι ολα.Τα συκα,συκα και η σκαφη,σκαφη.Προχωρουσαμε μαζι μεχρι που δυστυχως δεν καταλαβα οτι με αφησες.Οτι το χερι σου δε κρατουσε το δικο μου πλεον.Περπατουσα με εσενα,χωρις εσενα.(Τι αμπελοφιλοσοφιες πεταω σημερα η ατιμη).Τρια πραγματα δε μπορεσε(και δε θα μπορεσει)ΠΟΤΕ να νικησει ο ανθρωπος.Το θανατο,τον ερωτα(ή αγαπη αν προτιμας)και το δρακο στον Σουπερ Μαριο.Αν ειναι δυνατον,ολο εσωζα μια πριγκιπισσα και ολο ηταν η λαθος.Μα ποσες υπηρχαν πλεον?Και ουτε ενα ευχαριστω απο τον Μαριο.Ολο την εσωζα και ολο την ξανακλεβε ο δρακος.Ετσι ηταν και η σχεση.Κερδιζα εσενα πισω για ενα διαστημα αλλα ησουν τοσο χαμενος(στο διαστημα,μαζι με τον ΕΤ τον ξαδερφο σου)που καποια παντα σε εκλεβε(περιστασιακα βεβαια αλλα και παλι,απομακρυνοσουν).Ενα βρε μπερμπαντη που κανεις οτι δε ξερεις!Ζηλοφθων δεν ειμαι.Απλα ενημερωσα οτι εχω επιγνωση των γεγονοτων που συνεβαιναν τοτε!


    Κλεινοντας,θα ηθελα να πω πως δε μιλαω εκ πειρας,καθε αλλο δηλαδη.Μιλαω στο πρωτο και δευτερο ενικο για να εχω αμεση επαφη με τον αναγνωστη(να,καθηγητες!Κατι θυμαμαι κι εγω απο τη Λογοτεχνια και την Εκθεση).Επισης,το αρθρο αναφερεται μεν σε πληγωμενες θηλυκες καρδιες,χωρις αυτο να σημαινει οτι δε συμβαινει το αντιθετο.Εννοειται.Επαυξανεται.Σα κοπελα σα τα κρυα τα νερα που ειμαι ομως,δε βγαινει να μιλαω ως αγορι.Λογικο.Νομιζω?Α!Και κατι ακομα(για να κλεισουμε αξιοπρεπως).Μη πιστευεις το ΠΟΤΕ των μεθυσμενων και(για τη δικη μας περιπτωση)το ΠΑΝΤΑ των ερωτευμενων.

Και αν δε με πιστευεις,ρωτα και το κοριτσι που ξερει τα παντα.Ρωτα


          The Girl Behind You!




                 Every step you take...
           Every move you make...
                                                 I'll be watching you!


xx

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

We Were Born To Die


Η Λανα Ντελ Ρέι με το κοκκινο της το κραγιον


   Ωραιο τραγουδι. Ωραια μελωδια. Ωραια κοπελια. Αυτο το κοκκινο το παθιαρικο το κραγιον με τρελαινει,της παει τρελα της Λανας(Ελληναρα εισαι παντου). Και ωραιος στιχος ομως,ε? "Διαλεξε τις τελευταιες σου λεξεις/αυτη ειναι η τελευταια φορα/γιατι εγω κι εσυ,γεννηθηκαμε για να πεθανουμε". Οχι μονο εσεις Λανα μου! Ολοι μας. Να ριξω και ενα μελο καθημερινο ρητο? Θα το ριξω λοιπον! "Η ζωη ειναι πολυ μικρη,ζησε την στο επακρο".
  
       Κατσε,κατσε. Να το αναλυσουμε βρε αδελφε. Γιατι ολο αυτο ακουμε-το copy paste παει συννεφο παντα και παντου(χωρις το σπιτι της Λιλου)- και κανεις δεν το εμβαθυνει το θεμα. Λοιπον για να δουμε. Σκελος πρωτο:Η ζωη ειναι πολυ μικρη. Ε λοιπον οποιος το εγραψε αυτο, ή το σκασε απο κανα τρελοκομειο ή το πε για πλακα κι εμεινε στην ιστορια.Κοιτα,η αληθεια να λεγεται. Ειμαστε ενα μισοφαγωμενο τακος στο σκουπιδοτοπο της Νεας Υορκης. Αλλα για πες μου ρε μαγκα γιατι θα τρελαθω δηλαδη. Τι ακριβως δεν προλαβαινεις να ζησεις?Δε προλαβαινεις να πας στην λαικη αγορα να αγορασεις εκεινο το χιμπατζιδικο τζιν που εβαλες στο ματι,μισοτιμης?Δε προλαβαινεις να φιλησεις τα παιδια σου καθε μερα πριν ερθει το κιτρινοκαναρινι σχολικο να τα παει στο σχολειο? Η' μηπως(πηγαινοντας σε πιο βαθια νερα) δε προλαβαινεις να κανεις ελευθερη πτωση? Κοτζαμ Α Ε Ρ Ο Π Ο Ρ Ι Α τι την εχουμε?{Σαρκασμος}. Και αν εισαι της αναρριχησης,να ο Ολυμπος. Εκει ειναι,δε φευγει. Αλλα καλα λες,η ζωη ειναι πολυ μικρη. Με μεσο ορο ζωης τα 70+(δε ξερω και ποσο ειναι ακριβως) τι να πρωτοπρολαβεις?Δεχομαι να ζησεις τη στιγμη.Εκει,σου βγαζω και το καπελα(αμα φορουσα θα το κανα δηλαδη) και ολα τα σχετικα. Η ζωη ισως να ειναι μικρη για καποιους.Για καποιους αλλους ομως,δε προλαβαινει ΚΑΝ να ξεκινησει.
     
        Δευτερο σκελος του μελο-ρητου:Ζησε την στο επακρο. Ναι,αν ειναι να πηδηξω απο καμια γεφυρα τυπου Σαν Φρασισκο Μπριτζ(bridge για τους αγγλοφιλους),να παθω πεντε εγκεφαλικα και δεκα καρδιακες προσβολες,καλυτερα να κατσω σπιτακι μου,με το τζακι που δεν εχω και το σκαμπο το ξυλινο που εσπασε οταν καθησε ο θειος μου επανω(φανταστειτε ποσο ζυγιζε ο τυπος) να ειμαι και κομπλε!Εδω σε λεω,ανεβηκα σε εκεινο το τρενακι(τρενακι...τελοσπαντων!)με τα νερα και στη μεγαλη κατηφορα,πηγα και ηρθα.Ανεβηκε και κατεβηκε(το αιμα).Αν θα το ξαναεκανα?Οχι. Και ειλικρινα? Το μετανιωσα που ανεβηκα κιολας. Θα με πεις τωρα,ε και που ανεβηκες τι?Επαθες τιποτα? Οχι δεν επαθα τιποτα-αλλιως θα εκανα μηνυση για κλονισμο ψυχικης υγειας-. 
       
"Για καποια ατομα ισχυει το 'Γεννηθηκαμε για να πεθανουμε' "
            Και αν ακομα δε σε επεισα πως το ρητο δεν ισχυει,θα κανω ακομα μια μικρη προσπαθεια. Σοβαρα θα σε μιλησω(απιστευτο και ομως αληθινο!).Εσυ που λες οτι η ζωη ειναι μικρη για ανεβα εδω πανω και πες μου. Ζεις καλα? Εχεις την υγεια σου? Το σπιτακι σου?(εστω και με δανειο,και ποιος δεν εχει!) Την οικογενεια σου την εχεις κοντα σου? (Παιδια,μαμα,μπαμπα,αντρα,αγορι και τα λοιπα και τα λοιπα και τα λοιπα). Ε,εισαι ΜΙΑ ΧΑΡΑ.COMPLE. Το παιδακι στην Αφρικη δηλαδη τι να πει?Που απο τη στιγμη που θα γεννηθει,πεθαινει? Ολα εκεινα τα παιδια στο νοσοκομειο Βαρδινογιαννη(απτα παραδειγματα,μη με πεις και δηθενικια κι ετσι) που παλευουν τον καρκινο για μια βδομαδα,μια μερα,ενα λεπτο,ενα ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ζωης,τι να ξεστομισουν? Οι μανες και οι πατεραδες που πεθαινουν για να τραφουν τα παιδια τους στην Ελλαδα του 2012(ΠΑΣΟΚ προχωρα,ντοματες πεταει ολη η χωρα)τι να πρωτοπουν και ποιος{πολιτικος}να τους πρωτοακουσει(Απο το πολυ που νοιαζονται και αυτοι,θα παθουν καμια καταθλιψη). Σε αυτα τα ατομα λοιπον,θα επιτρεψουμε να πουν οτι "η ζωη ειναι πολυ μικρη". Γιατι γι'αυτους ισχυει,το "Γεννηθηκαμε για να πεθανουμε".
               και πανε να τραβας τα μαλλια σου τωρα(ή τις τριχες της μυτης σου αν εισαι φαλακρος)γιατι αντιληθφηκες ποσο δικιο εχω.
~ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΔΟΘΕΙ,ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΙΣΑΓΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ~

         Και αν ΠΑΛΙ δε πεισθηκες,απλως ρωτα

                                The Girl Behind You!



                            Every step you take...
              Every move you make...
                                                                     I'll be watching you!

xx

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Μονη μου(ποιημα)
                                                               
                    


               Ονειρα...
Κατεστραμμενα ονειρα.
Νεκρες ελπιδες
Και η ψυχη μου εγκλωβισμενη σε παγιδες.
Ονειρα...
Κατεστραμμενα ονειρα
Περπαταω μονη μου
Αυτο ηξερα απο παντα να κανω.
Να περπαταω μονη μου σε ερημους δρομους
Προσπαθωντας να ανακαλυψω νεους κοσμους
Αλλα ειμαι μονη μου
Εγω και η σκια μου.
Παταμε επανω στα ονειρα
Στα κατεστραμμενα ονειρα.
Μονο η καρδια μου χτυπαει δυνατα
αλλα θα σβησει κι αυτη σιγα-σιγα.
Ονειρα...
Κατεστραμμενα ονειρα
Νεκρες ελπιδες
Και η ψυχη μου εγκλωβισμενη σε παγιδες.
Ονειρα...
Κατεστραμμενα ονειρα
Παντα περιμενω καποιος να με βρει
για να περπατησουμε μαζι.
Αλλα μεχρι τοτε...
Περπαταω μονη μου
Αυτο ηξερα απο παντα να κανω
              ονειρα...
  
               ονειρα ηξερα να κανω εγω και
                                         The Girl Behind You! 




          Every step you take
                               Every move you make 
             I'll be watching you...
                                             xxx