ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΙΛΙ

                       

            Νομιζω πως-λιγο πολυ-ολοι γνωριζουν το βιβλιο.Ή τη ταινια.Το ιδιο μας κανει.Και γι'αυτους που δε γνωριζουν κανενα απο τα δυο(Δειτε ή διαβαστε το.Ειναι απλως φοβερο),το λεγομενο"πρασινο μιλι",ηταν ενας διαδρομος που οδηγουσε τους θανατοποινιτες στην ηλεκτρικη καρεκλα.Και μετα κοιτουσαν τα ραδικια αναποδα.Αυτοι στο χωμα και οι παρευρισκομενοι στο βημα.Παρακολουθουσαν με μεγαλη προσοχη τον θανατο των ανθρωπων.Ο Thomas Harris(ο συγγραφευς ντε)εγραψε,κυριολεκτικομεταφορικα(ουφ!)με αυτο του το εργο.Αλλα,τι γινεται οταν πραγματικα συμβαινει αυτο?OEO?

      Κατσε,μη φοβασαι.Εγω ειμαι υπερβολικη,αφου με ξερεις πλεον.Κατσε,κοινε θνητε αναγνωστη(οντας εγω η πανεξυπνη αρθρογραφος)να σου εξηγησω τι εννοω.Υπαρχουν συγκεκριμενοι τυπαδες,οι οποιοι λενε και ξελενε.Του κλωτσου και του μπατσου χαρακτηρες.Ειναι καπως"Τη Κικη ή τη Κοκο,ποια να διαλεξω απ'τις δυο".Περπατας στο δικο σου"πρασινο μιλι"-διαδρομος ψυχολογικου θανατου-και καταληγεις στην ηλεκτρικη καρεκλα(ισον χωρισμος-και ΟΧΙ συνενετικος).Και εσυ μετα,στεκεσαι σαν χαζη,στη μεση του διαδρομου,προσπαθωντας να καταλαβεις τι πηγε στραβα σε αυτη τη σχεση(που στο μυαλο σου παιζει και να οδηγησε σε γαμο).Μα,κοπελα μου,αν ειναι δυνατον.Επρεπε απο την αρχη να καταλαβεις οτι οταν αυτος σου ελεγε"Θα σε αγαπαω για ολη μου τη ζωη"εννοουσε"Καλη εισαι.Οταν βρω μια καλυτερη,θα βρω δικαιολογια και αντε γεια".Ζητα συγγνωμη που δε το καταλαβες.Οχι απο μενα,απο τον καημενουλη τον πρωην σου μωρε.Κριμα ειναι,δε νομιζεις?

Εσυ πετωντας στα συννεφα
μετα τις υποσχεσεις

      Πες μου, οταν σου εταζε τον ουρανο με τ'αστρα(κλασσικο,μα δε το βαρεθηκαν οι ανθρωποι?Εγινε μπαναλ πλεον)εσυ δεν ελιωνες μεσα σου?Προφανως θα το προχωρησες στον εγκεφαλο σου,σε κατι πιο σοβαρο.Μα ειναι δυνατον?Να σου ταζει τα παντα κι εσυ να νομιζεις οτι θα κρατησει?Επρεπε να καταλαβεις οτι ο "ουρανος με τ'αστρα" ηταν απλως μια  διημερη εκδρομη στη Λιβαδια(βλεπε"Παρα 5")για ξεκαρφωμα και μονο.Ναι αγορι μου,συγγνωμη που νομισα οτι η σχεση θα ηταν "αυτη".Ξερεις,αυτη η μια συγκεκριμενη,μεσα στην οποια νιωθεις οτι πρεπει και μπορεις να το πας ενα βημα παραπερα.Σε κατι πιο σοβαρο.Για να το παρουμε λιγο στο πιο σοβαρο του το θεμα,αν δε μπορεις να κρατας υποσχεσεις,γιατι τις δινεις?Πες απο την αρχη οτι εχεις παρκινσον(καμια παρεξηγηση εννοειται στους παθοντες.Σατιρικη και μονο η αναφορα)και οτι τρεμεις.Να ξερω,να κραταω καμια πισινη.Οχι να σου δινω ολο το "ειναι" και "δεν ειναι" μου και μετα να μενω φτωχη,μονη και ερημη.Τουλαχιστον να κρατουσα ενα κομματι του εαυτου μου,για εμενα.Αιντε,τα πηρες κι εφυγες.Που πας να πουμε?Τωρα θα μου πεις,λαθος μου που εδωσα το χιλια τα εκατο στη σχεση.Ναι,οκ,η υψιλοτις σας να με συγχωρεσει που τα δωσα ολα και εμεινα στον ασσο(οπα!).Αν δε τα επαιζα-εδινα ολα για ολα βρε,θα με'λεγες εγωιστρια!Ειδες?Εγω,για σενα δουλευα απο την αρχη της σχεσης μας ρε μεγαλε!

Εσυ και ο ξαδερφος σου-Την επομενη φορα,βγαλε το φλας!

      Και ακομα δουλευω.Απλα δε δουλευω "ΓΙΑ σενα"αλλα "ΕΣΕΝΑ".Το καταλαβες ε?Ξεφτερι εισαι!Μπραβο.Βραβειο πρωτης υποκρισιας.Λαθος και δικο μου ομως.Α,ολα κι ολα.Τα συκα,συκα και η σκαφη,σκαφη.Προχωρουσαμε μαζι μεχρι που δυστυχως δεν καταλαβα οτι με αφησες.Οτι το χερι σου δε κρατουσε το δικο μου πλεον.Περπατουσα με εσενα,χωρις εσενα.(Τι αμπελοφιλοσοφιες πεταω σημερα η ατιμη).Τρια πραγματα δε μπορεσε(και δε θα μπορεσει)ΠΟΤΕ να νικησει ο ανθρωπος.Το θανατο,τον ερωτα(ή αγαπη αν προτιμας)και το δρακο στον Σουπερ Μαριο.Αν ειναι δυνατον,ολο εσωζα μια πριγκιπισσα και ολο ηταν η λαθος.Μα ποσες υπηρχαν πλεον?Και ουτε ενα ευχαριστω απο τον Μαριο.Ολο την εσωζα και ολο την ξανακλεβε ο δρακος.Ετσι ηταν και η σχεση.Κερδιζα εσενα πισω για ενα διαστημα αλλα ησουν τοσο χαμενος(στο διαστημα,μαζι με τον ΕΤ τον ξαδερφο σου)που καποια παντα σε εκλεβε(περιστασιακα βεβαια αλλα και παλι,απομακρυνοσουν).Ενα βρε μπερμπαντη που κανεις οτι δε ξερεις!Ζηλοφθων δεν ειμαι.Απλα ενημερωσα οτι εχω επιγνωση των γεγονοτων που συνεβαιναν τοτε!

    Κλεινοντας,θα ηθελα να πω πως δε μιλαω εκ πειρας,καθε αλλο δηλαδη.Μιλαω στο πρωτο και δευτερο ενικο για να εχω αμεση επαφη με τον αναγνωστη(να,καθηγητες!Κατι θυμαμαι κι εγω απο τη Λογοτεχνια και την Εκθεση).Επισης,το αρθρο αναφερεται μεν σε πληγωμενες θηλυκες καρδιες,χωρις αυτο να σημαινει οτι δε συμβαινει το αντιθετο.Εννοειται.Επαυξανεται.Σα κοπελα σα τα κρυα τα νερα που ειμαι ομως,δε βγαινει να μιλαω ως αγορι.Λογικο.Νομιζω?Α!Και κατι ακομα(για να κλεισουμε αξιοπρεπως).Μη πιστευεις το ΠΟΤΕ των μεθυσμενων και(για τη δικη μας περιπτωση)το ΠΑΝΤΑ των ερωτευμενων.

Και αν δε με πιστευεις,ρωτα και το κοριτσι που ξερει τα παντα.Ρωτα

          The Girl Behind You!

                 Every step you take...

           Every move you make...

                                                 I'll be watching you!

xx